Milan op Houtribdijk

Dit is de pagina van mijn Milan GT. De Milan is een velomobiel. En dat is weer een fiets met stroomlijn. Er zit racefiets techniek in met een derraileur. Er zit geen motortje in zoals vaak gedacht word. Ik moet helemaal zelf trappen. Door de stroomlijn is de luchtweerstand veel lager dan die van een gewone fiets en een racefiets. Daardoor kan ik met minder energie even hard fietsen. (Of met dezelfde energie harder. ;-))
De fiets word gemaakt in Roemenie door Velomobileworld. Meer informatie over deze fiets kan je vinden op deze pagina: Milan GT .

Regelmatig word me gevraagd hoe hard "zo'n" fiets nou rijd. Ik zeg dan "dat hangt ervan af wie erin zit". ;-) Gemiddeld genomen rijd je 1/3e sneller dan een racefiets. Als je goed 45 kan fietsen op een racefiets kan je goed 60 in een fiets als deze rijden. Maar bergop ben je in het nadeel omdat de fiets zwaarder is. En ook in de stad is een velomobiel niet altijd even praktisch omdat je lager zit en omdat de draaicirkel groot is (en omdat je langzamer op gang komt vanwege het hogere gewicht).

Een groot voordeel van een velomobiel is dat je het in de winter niet snel koud hebt. Door de carroserie gaat koude wind om je heen en bovendien blijft je eigen lichaamswarmte binnen hangen . Een ander voordeel is dat je niet omvalt met 3 wielen. Als het glad is is dat heel handig.

Doordat velomiebelen zo efficient fietsen zijn er ook records mee gezet. 1 record is bijvoorbeeld 1100 km in 24 uur. Een ander record is van Zuid naar Noord Duitsland (1070 km) in 33 uur.

Met deze fiets mag ik ook tussen de autos als ik dat zou willen. Het Wetsartikel waarin staat dat 3 wielige fietsen breder dan 75 cm op straat mogen vind je:
hier Je zult het vast met me eens zijn dat het snelheidsverschil met andere fietsers groter is dan dat met auto's als ik met brommer snelheid aan kom kachelen. Daarbij ben ik ook zichtbaarder voor autos als ik op de weg rijd. Automobilisten weten namelijk regelmatig te melden dat ze een gevaarte met de lengte en groote van drie grote honden achter elkaar en een peuter hoog niet zien.